پس از اندکی استراحت استاد گفت :«بچهها» یکی دیگر از بهانههای بینمازان این است که
«خداوند مهربان و آمرزنده است و او از حق خود می گذرد و نماز نیز حق الله است؛
پس ترک نماز مشکلی ندارد»
پاسخ: اولاً تردیدی نیست که خداوند، مهربان و بخشنده است ولی چه کسی از سوی او تضمینی
دارد که آمرزیده شود؟
ثانیاً اگر قرار است همه را ببخشد و حق خویش را نادیده بگیرد چرا چنین حقی را برای خود
قایل شده و از انسان ادای آنها را خواسته است؟
آیا این مطلب غیر حکیمانه نیست؟
آیا شخص حکیم چنین رفتاری میکند؟
ثالثاً چرا جهنم را آفرید؟ اگر همه آمرزیده شوند وجود جهنم نیز لغو است و غیر حکیمانه.
رابعاً اگر خودش فرموده: «بینماز در جهنم است» آن وقت دیگر چه بهانهای دارید؟
خود خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: در روز قیامت از عدهای سوال میشود:
ماسلککم فی سقر؟ قالوا نک من المصلین... (مدثر/42)
«چه چزی شما را به سقر (یکی از هولناک ترین جاهای جهنم) کشاند؟ پاسخ میدهند :
زیرا ما از نمازگزاران نبودیم و ...»
بیاییم سر خود کلاه نگذاریم.